Bir bahar şiirine böylesi ağlamaklı başlanmaz, denir.
oysa her bir senfoninin tanrıyla buluştuğu notalar vardır ve,
her katil
her katil mevsim seçmiyor illa ki.
I.
Bir tarih, nasıl ki iki kişinin gün ışığında baharıysa,
bir üçüncü kişinin de mezar taşında son-
son bulanıdır.
II.
Ne zaman ki kapanır bir tiyatro perdesinin kırmızılığında bir dram,
o gün, sevgilinin dudaklarını hatırla
bir kaç kirpiğinden iğneyi
omuriliğime batıra-
batıra.
o gün sevgilin;
geçip aynaların ardına
gülüşün de yalnızca prova.
III.
o gün, bir bahar çocuğu koşarken
sevgilinin elini ilk kez tuttuğun o parkta,
ve çocuğun annesi yalanlar söylerken
babasının neden gelmediği hakkında
mart ayında yağmur yağması mı günah?
bir kafir bile daha iyi bilir benden,
tanrıyla konuşmayı
bu yüzden benim günah dediğim şey
babasız büyüyen bir kız çocuğunun
elveda yakarışları
IV.
ruhu sonbahar olan bir barbarım ben.
sol elim biraz sana dokunmaktan yanık.
bir barbar ile
bir zalimin adaleti oysa,
parmak uçlarımdan omuriliğime değin batırdığın her kirpiğe tanık
senin gün ışığında, buz gibi kaldırımlara...
yoluna baş koymak diyoruz,
biz barbarlar buna.
V.
bahar, zalim!
inan kaç kez kadeh kaldırdım buna.
ama nasıl ki bağlayamazsa hiçbir bağlaç
bir zalimi bir barbara
bundan sonra çalışmasın hiçbir barbar
hayata tutunmaya
VI.
başlangıcındır senin hançerin
ben ne zaman seni anlamaktan vazgeçtim,
evvel zaman içinde
...işte böyle başladı benim mahşerim.
VII.
üstüme örttüğün bu güz
kaç şiirinin dölüdür?
bacaklarını açtıkça en mahreminden
karşısına geçip adaletten söz eden zalime
aynı orospu
üst geçitten şiirinin dölünü tükürür.
-senin baharın bir üçüncü kişiye
yalınayak sarılan, bir dal tütündür.-
VIII.
bir kaç saatte yazılan bir şiir gibi çıkar çığlığım karşına
kalbimin güz yaprakları
büyük bir kırgınlıkla vardı
İzmir'in dağlarına.
ruhu sonbahar olan bir barbarın hıçkırıkları olmasa
bu opera çok yakışmış baharına
Viyana yankılanıyor:
a - v - e m - a - r - i - a!
IX.
dizlerinin bağı çözülmüş bir ağlayana
bu kadar satır fazla ağır.
ne de olsa bütün sözler
bir barbarla, sözde kalır.
